23. nov, 2018

Onder de hemel

 

 

 

Ik zweef over de eeuwige ketens van deze wereld
Over de sneeuwige ruggengraat van de wit toegedekte gletsjers
Waarin het licht zijn eigen weg vindt in de diep gespleten en gesmolten holten

Ik zweef over de hardste granietlagen als een dief onder de bijna stilstaande wolken
Aan stuivende watervallen voorbij 
Over kille kronkelende bruisende wilde wateren
Kobaltblauwe meren soms eng verscholen onder een hemels blauw

Ik zweef over lieflijke dorpjes
Oude houten huizen met gras geïsoleerde daken
Over slingerende gekunstelde natuurwegen
Over begraafplaatsen met meeuwen overdag
En hellevuur in de nacht

 


© Rudolf

Deel deze pagina