18. aug, 2017

Ziende

helderder dan een klare herfstnacht
zou het oog van een ziel kunnen zijn
ergens in een gouden ochtendstond
op het licht van een trage zonnestraal

maar men koerst, nee, men zwalkt door een woud van intriges
en vage beloften richting dove sterren
met magere Hein, heer dood loerend achter elke boom
wachtend tot men als donder en bliksem inslaat

want wat baat je in hemelsnaam een innerlijk oog
als het je niet raakt, je ziende maakt?

© Rudolf