4. dec, 2016

R.I.P.



Ik ken ze
die mensen

fantastische lieden
die zich dagelijks voortspoeden
naar een nieuw ellende geval
naar een onveilige ruimte

ze schenken 's ochtends en 's avonds
wat troostend vocht in hun mok
na wederom het ruimen van
na wederom

ik kon ze
die mannen
en zag ze denken
naar hun pensioen verlangen
soms met vol gelopen ogen

het hart op de juiste plaats



© Rudolf

.

Deel deze pagina