23. feb, 2016

Leven klemt

Je zwemt ferm langs het strand
en doorleeft volop de zee.

Je handen volgen de hartslagen
van de laatste golven.
Daaronder bedolven
klemt het leven aan je voorbij.

Jij bent het niet die daar zwemt.
Daar worstelt.

Zijn leven leest, kil, stil en alleen,
op het ritme van zeven,
welk je geest dicteert.

Terwijl je oprechtheid
het zwijgen wordt opgelegd.

Jij, de zee, heer dood
rollen te neer geslagen aan land.



© Rudolf

.