3. jul, 2015

05. Ik ronk de hemel

Uit bed.
Onderweg.
Op reis met mezelf.
Naar een kaart die in mijn dromen verscheen.
Naar een liefde groot.
Naar een straat een dorp
in het aardse hart van de lach.

Weg uit het stadslawaai
dat langzaam bedaart,
verder van de kustlijn vandaan.

Je hart laten vlinderen
in het binnenste van je ziel,
zeezicht is nu de norm,
ook de zon raakt in vorm.

Als een bliksem slaat in de wijn.
Ik ronk de hemel zwart vannacht.

Nog drie weken...



© Rudolf