23. jan, 2015

Laat ons verheugd zijn

een Big Bang
een onmetelijk heelal
Godendeeltjes creëerden

er kwam een gele zon
opvlammend aan de rand van de hemel
een aarde in jonge glans vol aardse krachten
oceanen en poëzie van wind en water
en als een wonder
de aarde met bloemen bedekt

er ontstond een oneindige verscheidenheid
aan leven

zij creëerden amoureuze gebaren
talen van begeerte in veren en bont
opmaak en kledij met vertoon en poses
gerucht geroep extase geprevel
en duizenden trucjes versier

er waren avonden en ochtenden
winters met ijs en sneeuw
lentes vol hoop verdrietige herfsten
harmonieuze liederen rondden de wereld
en er werd geredetwist
gedanst gestreden en gekust

dan verscheen de mens
die zichzelf in dromen zag
het behagen erfde
weer ten grave daalde
nieuw geborenen dichtten steeds de gaten
en men bouwde steden langs wateren
bevoer de zeeën op winderige dagen
en

en laat ons verheugd zijn
een harmonieus leven lijden
want hoe schoon hoe wonderschoon
is niet dit mysterieuze bestaan