11. jan, 2015

Mijn bewierookte geest

nog heeft de ochtend niet gegloed

nog heb ik de zwaarte niet vermoed

laag hangend in de dalen

nog is het stil in stad en land

nog slapen de dichters in hun kant

gevangen rond de haarden

reeds heb ik een beeld gescoord

binnen dit rijk der nevelen

met mijn bewierookte geest

maar wee o wee ik doe snel voort

de nevel blijkt een mist zo dik

waarin ik zomaar kan verdwalen

 

 

© Rudolf

Deel deze pagina