Een glimp maanlicht
schijnt over kille sneeuw
de zon slaapt
wolken
razen
Het kraken van een bos
daar beneden
een moordende kei raakt los
rukt wat stammen open
straf de noorden wind
De winter uit z'n herfststand
stroomde langs hellingen omlaag
de meren in
creëerde
ijzige beelden
dik toegedekend
Op een dag daar
beweeg ik mijn witte haren
hoog en ver de bergen in
en droom mij een eeuwige slaap
© Rudolf
Uit rijp beslagen ruiten
Besneeuwde takken krommen in kaalte
Een vogelhuis kraakt van lading
't land duistert onder de karrevrachten
Schoorstenen vol van
fluisterende haarden
Uit de pool vallen hemelse lichten
Dansen over de kille gedekende aarde
Geborgen slaapt men er lichtelijk beschonken onder dons en lakens
Warm en in elkaar
In doorzichtig naakt
© Rudolf
lyrisch zingen strofen in mijn lijf
terwijl de zon en de bergen
de fjorden en de meren
gewassen en bomen
en ik een eland meen te zijn
terwijl
over de kam van oud graniet
rap een avonddeken kil en stil
van dichte wolken glijdt
waar ik rendier meen te zijn
lyrisch dansen woorden door mijn lijf
© Rudolf