stap in die wereld
laat los dat monster
en ga
laat gaan jezelf

wankel over graniet
langs kille gletsjers
schijnbaar in rust

laat je stappen
in eeuwige sneeuw

een oeroud bos
in vorst rond twintig plus

over grofkorrelig zand
in koel schoon water
onder een schel geschater
van zee en kok

en lach mee
die meeuw

ga
vertrek
naar nieuwe plaatsen

wees vuur
en stook het op
stook jezelf hoog op

terg jezelf
en slecht je toppen
je hoogst mogelijke toppen

de dag
in nacht

de nacht
in dag

© Rudolf

Een kille stroom glijdt tussen lagen door van graniet, en bruist en kolkt en kracht naar zee, en neemt zand en voedsel mee.
Eindeloos en eindeloos kan men volmaakt dolen over robuuste streken, onder het avond en ochtendrood, in een wereld stil en verlicht, geen gerucht en geen wind.
Waar d'midzomernacht lange schaduwen legt, waar de hoogste bergen oplichten, in gloeiend rose rood, als de schemer valt, en een grote rode maan, oost uit de horizon stijgt.

Dan een oeroud zwijgen zich opricht.

Bij een vergezicht in stilte, alleen.

© Rudolf

arenden zwierig zwierend laag de vlucht
duiken schuin in diepe wateren
terug met vis in de lucht

in ondiepe stromen
wentelen visetende otters speels
dammen bevers hoger het waterpeil
geen boom is er nog veilig

de rivieren en meren helder
zuiver op de graat zalm en forel

ik bestijg adembenemend een brok graniet
ademloos een berg van het noorden
een roof doorcirkelt de hemel op duizend meter of twee

ik drink wat wijn en droom de tijd van grote vrede
geen mens nog die zware lasten torst
nimmer nog wordt de wet geschonden
zonder lichte of zwaardere straffen

en genade spreekt
spreekt zich uit over de aard
over mens onvolwassen geest 
en onschuldige dieren

© Rudolf

duizenden mensen
struinen er
over de haven

de schepen bevlagd
zeilen neergelaten

dobberbootjes
varen in rijen
er nieuwsgierig aan voorbij

langs de masten en kajuiten
vol van jongmatrozen vrij

© Rudolf

een vrolijke haven
van zeilende en aanlandende schepen
en liefelijke zichten

tochten over verloren golven
gekleurde vlaggen
en open en feestelijke dagen
muziek van alle tijden

zij ankeren aan de schemerflanken
scheef uitgezakt zien in de sluimering oude huizen genoegzaam toe

een klassiek havenrecht
van opbollende vaak ziedende zeilen
naar onbekende en bekende horizonten

ook klein Harlingen
verwacht hen groots
wacht hen groot op

Foto: The tall ships races

© Rudolf