Als ik eenmaal weg ga
Kom ik niet weerom
Zo graag ben ik daar
Geheel alleen hierginder

Ik drink dan een glas
Op een veranda met buitenpraat
Om de klok van elk heel uur
En groet het weidse ten volle

En ik zal stil luisteren
Naar een half bewolkte hemel
Uitzien naar het mooiste wat hier
Alsof het is zoals wij samen

© Rudolf

een huiverend zwart
in een zuivere spiegel
het zingt in kruipende wijs

eenmaal los van het ijs
vindt het water z'n weg
onder een bruisend gezang

in vallen en stromen
woest slingerend
gebulder in vele tonen

maar hier heerst stilte
indrukken die langskomen
reiken het overdenken aan

© Rudolf

En winter kwam uit z'n herfststand
Het is koud in 't land
Weiden en velden verstijfd van vorst
Takken kraken in het bevroren bos

De nacht ligt helder onder witte sterren
Dromen landen op de maan van verre
En hemel opent mond en ogen
Zonnewind raakt ons sterk gebogen

© Rudolf

Een verte lonkt

Een berggebied
Als bekend verschiet

Mijn ziel zingt
Alreeds het nieuwste lied

Naar noorder streken
Hemels en zuiver

Waar de zon brandt
Doorheen het zomers duister
Een halve nacht
Over de noorder horizon fluistert 

Mijn schip van de noord
Voor die reis wacht

Naar de schoonste rotsen
Van ons paradijs

Ik lach 

© Rudolf

Ik zweef over de eeuwige ketens van deze wereld
Over de sneeuwige ruggengraat van de wit toegedekte gletsjers
Waarin het licht zijn eigen weg vindt in de diep gespleten en gesmolten holten

Ik zweef over de hardste granietlagen als een dief onder de bijna stilstaande wolken
Aan stuivende watervallen voorbij 
Over kille kronkelende bruisende wilde wateren
Kobaltblauwe meren soms eng verscholen onder een hemels blauw

Ik zweef over lieflijke dorpjes
Oude houten huizen met gras geïsoleerde daken
Over slingerende gekunstelde natuurwegen
Over begraafplaatsen met meeuwen overdag
En hellevuur in de nacht

© Rudolf