over het speelplein
schuift een eerste schaduw

een snelbenig jongetje
lost sluw zijn laatste schot

de avond verovert het doel
beëindigt een ongelijke strijd

een moeder roept vertwijfeld thuis
in de schijn van een laatste avondzon

een buik voor de buis ademt zwaar
de bank kraakt haar stoel zwijgt

hij telt lui en tevree
het pretgeld in zijn portemonnee



© Rudolf

Aan iedereen
die ik dit jaar kwets
beledig of teleurstel
wil ik dit zeggen:

Ik heb er vast
een goede reden voor.

Zo, hebben we dat maar
alvast gehad

.

© Rudolf

men leeft gelijk als bangvogel
in een boerka gevangen

geen vrijgelei
naar buiten alleen

van een pleur met boek die
jaloersig bindt

die vrijheid en talent
ontviert

ontplooiing en schoonheid
ontsiert

met slechts en diep geworteld
het aanrecht en bed als recht



© Rudolf

Beter een halve
zachte

Waar je liefde en toewijding
van kunt verwachten

Dan een halve
gare

Die het allerergste
tot het laatst toe zal bewaren



© Rudolf

Ik heb
liever

dat je
mij haat

dan dat
er geen

later
meer is



© Rudolf