Ik wacht de dag
Dat verstand het wint van angst
Dat moed het wint van angst
Dat verstand wint van niet goed
Dat moed wint van niet goed
Dat de aarde weer rond mag zijn
Dat de dag moedig en zonder angst
Dat een aard terug een aard kan zijn
Met een lach in gedacht
©️ Rudolf
maanlicht maakt het landschap lichter
over wei, heide en veenranden
over levendige waterstanden
slingerende dijken van dichte klei
in bossen vol varens en netels
vossen en reeën veilig bijéén
in koor fluiten de ochtend de vogels
in zon, lommer of ruisende regen
en de mens telt z'n klokken thuis
©️ Rudolf
stilletjes uit het leven een late twintiger getreden
't zand alleen weet de beweegredenen
doch stuivend stil deze duingetuige
huilend in het duister tast diep haar omgeving
@ Rudolf
men neemt steeds weer plaats in een onaangenaam bed
als men niet begrijpt
niet beseft dat iets niet normaal
echt niet in de haak is
stilaan bevend met een bovenbenenbinnenkant
steeds als een opengereten perzik
na vier genagelde vormen van openbreken
door een beschonken machoknuppel
die klaarblijkelijk voor eigen levendig genoegen
even een luis tot bloedens toe het inferno in kraakt
©️ Rudolf