we zijn hier niet
om onszelf
te bewijzen

maar om als mens
te groeien
samen

Jezelf mogen zijn
Gewoon ongewoon jezelf
Zonder hokje
Zonder stempel

Niet je hoofd
Nooit je hoofd verliezen
In gedresseerde drank en drugs
Voor vrienden

Maar jezelf blijven
Jezelf mogen zijn
Zonder achterbaks gefluister
Zonder nek en aankijken

Zonder kegel op een naaste kussen
In een walmende kamer
In een huis dat niet
Zonder vingerwijzing naar een gat van de deur




© Rudolf

Bouw opnieuw een huis
Je weet immers van wanten
Van steen van hout van glas
Met je stoere handen

Zet een hek om de tuin
En vergeet een weg
Die je zocht
Maar nimmer vond



© Rudolf

Ik was elf
Lag droog te dromen
Een wakkere merel floot
Hemelsdonker de lucht

En ik dacht
Wie of wat slaat mij gaande
Daar
Vanaf heel hoog
Van verre

En ik bedacht een brug
Tot ver achter de sterren
Zoekende naar een groot kind

Het was een zwoele zomerwind
Die mij de slaap in joeg



© Rudolf

Des lentes als het sneeuwen zal
Bloesems aller allooi
Tot glorie van

Euforisch nacht gelal
Alcohol en zooi
Totdat men niet meer kruipen kan

Men de vroege morgen
Maag en gal voelt buiten hangen
En dan

Als ook enkele benauwde klanken



© Rudolf