.

een roodborstige gezien

met tienerveren
in mijn woestenij

tussen noeste geraniums
en rode rozen

vloog het met vader
en moeder veilig

zij aan zij

©️ Rudolf

toen ik in de winter
vroeg ontwaakte als kind

vaak waren dan straten wit
bleef blauw de dag

kerfde een noorden wind
hoorbaar verzen op de ruiten

doorsneed geen voertuig zacht
nog die prachtige stille vacht

©️ Rudolf

beklemmend ervaren 
hoe het hart 

de ziel
als lood

zelfs als lood
breekt

de zee golft
en golft

verstikkend
de schreeuw

©️ Rudolf

van vele lichtjaren ver
daalt een hemeling als ster

strooit liefde
als nooit tevoren

uit de boezem
van haar hart

als een meisje lief
in de grootste groene weide

©️ Rudolf

zijn het de sterren
aan de duistere hemel
die vertoon maken
in de nacht

of de mens
luidruchtig de dag
die van geen afsluiten
weet

in mijn hart
ontsluit zich een wonder
een stille roos
ontluikt in 't nat

©️ Rudolf