.

ik leef graag
zonder bijzaak

geef niets
om een auto of fiets

stapel veelal om te helen
wat verdwenen stenen

en bouw 
waarop ik vertrouw

dat blijft mijn pad mijn weg
die ik verder af leg

©️ Rudolf

zand stuift zwaar van
achter een tamme kastanje

een vogel in haar vlucht
zingt voorzichtig voorjaar

temidden van eerste vliegers
worstelend tegen de vlagen

onder geeuwende gloed
kort voor de avond stond

ik rukte mij los  
van mijn afwezigheid

©️ Rudolf

Morgen rijd ik mee 
Naar de stad van mijn moeder
Zij zal verwachten
Mij opwachten
Wankel op haar voeten
De rolstoel gaat dan mee

-Ha daar ben je- zal zij groeten
Dag ma geef mij je arm
We gaan naar zee
De kachel brandt warm
En voor straks moeke
Heb ik een deken mee 

©️ Rudolf

Rood schreeuwt
over een prille morgen

Kristal licht omkringde de maan
mijn ogen slapen dan als altijd anders

Over mijn tenen danst thans de dageraad
ik beweeg mij blootsvoets tussen de vogels stil

Adem licht en begeef mij onder een fluisterende boom
uit 't zicht van aanruisende wind en regen

Langs zijn grillig generfde stam
houden zich elfenrijen gedeisd

In de verte huiveren klokken
de zondagsroep

Het is tijd
om niet te gaan

©️ Rudolf

Door open deuren geurt soms lente
Reeds bloemrijk dansen dan de elfjes

Maar wind steeds rukt aan de gevels
Dan kreunen in stormachtige pijn de populieren
Verwaaien onze haren buiten in steil

Ook water in plas en gang peilt hoog 
En hoger

De herfst heeft thans lang genoeg
O zon in warm donzig blauw
Kom gauw

©️ Rudolf