.

Fris valt de wind de bladeren in
na een sprankelende herfstdag

Traag dekent een gouden stroom
de nog warme aarde zacht

En jij schat
oogt als een zwoele zomernacht

Mijn droom
die ik hier speels omarmen mag

Ik verlang maar weinig meer dan dat

©️ Rudolf

zacht tilt de volle maan 
de mist op van de aarde

weilanden en wateren 
zichtbaar gedekend

onder helder maanlicht 
door wind traag voortgedreven

ik je later teder wakker kus 
bij de eerste zonnestralen

immer schoon en lieflijk
in mijn ogen

©️ Rudolf

Koning winter ligt nog te slapen
op zwart geblakerde resten
zomer warmte
van de vele brandende dagen

Het laat de Siberische kou koud
of wij nog besneeuwde aarde
onder naakte voeten
met jubeltenen

En menig haard vol ongedroogd hout
met een pluim
welk voor onvervalst winterweer
niet zou misstaan

©️ Rudolf

Liefde tussen moeder en kind
Nauwelijks aanwezig is wind
Water stroomt zoals in zomer
Vogels oefenen winterliederen
Herten burelen naar hartelust 
En ik, ik verwonder mezelf
Beeld mijn liefde in stilte

Voor jou iedere dag een rode roos of twee
Een zee van rozenblaadjes in je stee
En liefde
Heel veel liefde
Volmaakt veel liefde
In mijn hart

©️ Rudolf

Ik was de arme kleine geit
De kleine meid de grote stoere poes
Er volgde menig hemel
En grootmoeders bank gestoei
Eraan geloven deden mijn knieën 

Wij verstopten onszelf
In alle hoeken en gaten
Maar beide pluche beesten
Vonden ons steeds
Niet veel later

Wij bedachten gedrieën buiten de tijd  
Sleten schoenen traag en lang
Goed bekeken werd menig stoel 
Niet aanwezig bleken kabouterramen 
Gelukzalig zwierde zij in onze armen later

©️ Rudolf