.

Schopte bladeren richting een vos met dikke staart
De maan hing aan de lippen van Mars
Sikkelde daar als een zilverling schoon
Hoog temidden van denkbeeldige bergen besneeuwd
Waar ook een ster eenzaam glinsterde

Een hemeling
Om te aanbidden
In haar volle glorie te koesteren

©️ Rudolf

late zomerregens doorweken de dakgoten
vele ogen hangen in bladgoud

kastanjes ontkiemen in warme aarde
zacht ruist de november melodie

ganzen waaien met alle winden mee
niet wetend waarheen

een nazomer van waarden hoog
wil nog van geen einde weten

©️ Rudolf

vrij wandelen
door bossen struinen
met gilletjes paddenstoelen
rond het pad

zie, een deur
een raam kijkt buiten
ver van de bewoonde wereld
voorbij aan elke stad

en voort langs en over kalmende wateren
voeten werpen genoegzaam wat bladeren
om zoals het hoort
de aard de aard te laten

©️ Rudolf

een eerste kille herfststorm is langs geweest
en heeft de stranden schoon geveegd
van zongebrande bikini's en mannelijk testosteron

de zee brulde en zwiepte
vele hoge golven op het strand
blies gebouwen tot wrakken op 't land

de bomen zuchtten samen met de dubbele ramen
en windhanen schreeuwden het van de daken
regen stroomt en sneeuw komt later in vele lagen

©️ Rudolf

het liefst lag ik in den vrije
met de wind in beider gezicht
op een bed van rozenbladeren
waarbij ik je haren streel
onze ogen op elkaar gericht

waarbij de vogels
jou vrolijk toezingen
wij gezamenlijk
een vredige lach toveren
op jouw lieve gezicht

©️ Rudolf