.

boven geel groenig neder land
met een jaarlijks zomergraan beplant
tamelijk hoog vaar ik
en kijk zo nu en dan verder omhoog met een blik
gezond drinken in mijn hand

traag glijden we over bomen
evenwijdig aan wateren en aan oude molens voorbij
er lijkt geen einde aan te komen
dit rechtlijnig mee met de wind varen
onder de fraaie blikken van negen prachtige mensen even vrij

hoog boven geel groenig waterland
met zomergroen en graan beplant
kijk ik
in genoegen naar omlaag met een blik
van verstandhouding met mijn maag

© Rudolf

het is goed
dat de bladeren vallen

om versneld
het land te doorlopen

doorgewaaid te zitten 's avonds
bij een warm vuur

met een boek in de hand
en een glas niet te duur

© Rudolf

gouden bladeren
getemperd licht

stil ver en besluitloos
dralen najaarsstormen

laag achter volle bomen
prikken oogverblindende stralen

een nimmer aflatende herfstzon
avonden donkeren reeds vroeg

de middagen bij voortduring warm
dieren wentelen gedurig in bos en wei

mensen bevlekken grond en levenswater
losgeslagen verwaand de wereld onwaardig 

© Rudolf

water
een golf
getij

een bewegend deel
der zee

even ziltig
als het zweet
in een zomerse herfstdag

© Rudolf

Verdwijn jij?
Verdwijn ik?

Wij samen?

De wereld
aan ons voorbij?

Laat het ademen
aan de dieren

Jij en ik
Wij allen

Van een beestenbende
bevrijd

© Rudolf