Noorwegen

de sleur aan kant
huis op wielen
en even geen buis

ik rij de nacht in
bijt tandeloos in het stuur
tuur glazig naar witte lijnen

een grootse maan rood
breekt de nacht
in een halve sikkel

gloren volgt
met stralen goud
dat belooft

daghitte vooruit gesneld
de nachtboot wacht
ik vlinder rap zijn buik binnen

de zon watert verdraagzaam onder

© Rudolf 

ik slingerde mezelf richting
"de onwaarschijnlijkheid Hem"

binnen mijn blikveld verkasten
Lemmingen met potige pootjes
rap naar de veilige overkant

halverwege;
het regende drie lange uren
steeds tien brandslangen
en het bleek geen oefening
niet te zien was ook maar één spuitgast

voor mij die middag geen biecht
want doorweekt ik was
ik geraakte er niet

© Rudolf

van diep fjordenwater de kleur
de geur van vers gevangen last
uit zee gelicht door arendsogen
geland met vleugelslagen zwaar

de geur van elanden in het woud
vol slecht bewandelbare stenen
waar uitglijders van halve zolen
een weinig galant ter aarde gaan

ongerepte en heldere bergmeren
vanwaar woeste stromen linten
om machtig diep te watervallen
diergeritsel krachtig overstijgend

© Rudolf

windstil vriesweer
slechts een ijzig kraken

of neonstraten
in waar bleekgezichten
‘s winters vaag oplichten
het slappe vel strak trekt
vingers tintelen door de kou

het doorregenen
dag in dag uit van poriën
onder een samengeplakte wolkenmassa
soort van slaapwandelen in een grijze zee
een zwaar water waaruit men niet meer ontwaakt

geen kranten
geen gezeur
gekakel
van saaie koppen

© Rudolf