als het leven
je even niet mee zit
zelfs pijn doet

en je hebt nodig
een open hart
een ziel onbevangen 

schouders
een luisterend oor
als ook twee armen

schroom niet
ik zal er voor je zijn
het komt wel goed

© Rudolf

o jij
pracht mensje

vrij van
mogen zijn

onbevangen
dat wens ik je

dan neem ik je mee
wieg ik je in mijn armen

op de deining
van golf en zee

© Rudolf

De nacht hangt vol
van losgeslagen sterren

De hemel lijkt het licht kwijt
donkere gaten
tollen een gat in de dag

Maar wat verbloem ik als mens
van binnen
als ik een engel van buiten
kan minnen?

Ik hou mijn oprecht hart
mijn ziel
dicht bij haar
ook al ervaart zij het niet

binnen het ritme
van de weinige rondtollende gaten

Ik hou haar liefelijke naam
zelfs al zou zij hard...

Ik omarm haar mooie ziel
zelfs als zij dieper dan diep.

© Rudolf

Een theetje met z'n tweetjes
Want zo lonkt het uitzicht
Om samen bij weg te dromen
Het mijn aardse snaren raakt
Trillen doet tot diep van binnen
Mijn oprecht hart last krijgt van
Alsof het zo zou moeten zijn
Een theetje met twee
En zo'n uitzicht

© Rudolf

Ik raakte in de wolken
van een prachtig land

Het verlangen
altijd daar te zijn
als een vis
in brak water

Waar berg en zee
bruisend samen komen

Onbevangen een liefde
te zien baden
onder hemels maanlicht
in het strelende wier

© Rudolf