je voeten zijn zoet
veel zoeter je zoenen
je oren zijn mooi
maar schoner je ogen
en je strak omlijnde lippen
met stip je lippen

zo samen struinen
temidden van takhout
krakend dood

met daarboven
een lentedak
waar liefde ontluikt

rep je schat
dit is mijn thuis
zo heb ik het graag
dit je tuintje
met stip je schamen
hier samen slapen

©️ Rudolf

jou omarmen
ombenen
zacht strelen

oplossen in je zalig vocht

warm meestromen
je lijf ervaren
in je lieflijkste diepten

een zaligheid die ik zocht

in jou varen
nachten lang
je heerlijkheid ervaren

ultiem zal mijn tocht

©️ Rudolf

Zelfs ultiem
Van je leven
Raakvlakken intens

Blijft onmogelijk voortleven
Als vertrouwen ontbreekt
Hij of zij niet ziet 

Het pad
Een weg
Mocht er niet zijn

Alsof het hart breekt
Intens verdriet
Schreeuwend de pijn

©️ Rudolf

ik sliep vannacht
naast de nieuwe maan

luisterde naar betoverende sterren
in het duister onder fluister hemel

zuivere tonen
vibrerend het hart de ziel

tot ze langzaam minderen
in de dageraad opgaan

alleen de liefde
de liefde is gebleven

©️ Rudolf

Weet je nog toen rijp
uit het grijs sijpelde
de aarde van kristal

Dat ik rozen
je naam groots op glas
ik ware magie ontdekte

In een gevallen spiegel
van koud hemelwater
waarin ik een vonk

In gebloemde trui 
en geitenwollen rok
voor je mijn droom uittrok

©️ Rudolf