Daar wederom verblijven
Opnieuw de treden tellen
Van het uitzicht genieten
Elkaar innig verblijden

Stilzaam door het bos
Elkaar weer zielsgelukkig zien
Een kracht ervaren
Handen meer vast dan los

Ademloos 't wild aanschouwen
Sprakeloos omarmd 
Als ogen warm blikken
Naar hernieuwd vertrouwen

©️ Rudolf

Ik kan niet anders
aan mezelf trouw
aan jou

Want het gaat
niet over niet weg
het is echt

O zoet
onze zoen
op zacht mos

Ik kan niet anders
dan trouw Annelies
op jou zo zot



©️ Rudolf

Een afscheid dus, moeder?
Een afscheid, dus niet voorgoed?
Of een tot ziens, misschien?

Een ziel moet verder
Op reis naar, ja, waarheen?
Zo vertelde je mij steeds

Maar ook jij wist het niet
Wij weten ook nog zo weinig
Zo jong we zijn als mens

Geen afscheid dus, moeder!
We weerzien elkaar
Waar ook je ziel mag verblijven

© Rudolf

✨ 19-10-2021   

Je hoopt
dat het gewoon
overgaat

de pijn
die de nacht
niet verlaat

in die krakende kamer
waar de dag
het duister niet verdraagt

jouw roerloos gefluister
met de angst in het verschiet
je mond niet verliet.

Je hoopt
dat het gewoon
overwaait

dat de tijd
die pijn
niet meer ziet

terwijl je weet Annelies
dat er iemand zacht
nabij de horizon op je wacht



©️ Rudolf

onze band
een gelofte gestand

vanaf het eerste begin
ik je eerlijk min

©️ Rudolf